Γνώρισα τον ανθρώπινο Mr. Robot στο αεροδρόμιο του Βελιγραδίου
Το χρονογράφημα ενός περιστατικού που έλαβε χώρα σε μια ξένη χώρα και εκτυλίχθηκε ολόκληρο το πολύ σε 5 λεπτά
Η βοήθεια, η προσφορά και η ανθρωπιά από έναν άγνωστο στο αεροδρόμιο Νίκολα Τέσλα του Βελιγραδίου.
Χρησιμοποιούμε ολοένα και περισσότερο τη λέξη «ανθρωπιά», αλλά σπάνια την επιδεικνύουμε και ακόμη σπανιότερα την αποδεικνύουμε.
Ειδικά σε καιρούς δύσκολους, όπως ο τελευταίος κοβιντιασμένος χρόνος, η αλληλεγγύη, η ευαισθησία, η αλληλοβοήθεια, ενώ μας χρειάζονται περισσότερο, σπανίζουν όσο ποτέ άλλοτε.
Σαν λαός έχουμε εξαιρετικά χαρίσματα και μοναδικές αδυναμίες. Τα μέσα ενημέρωσης βρίθουν ιστοριών καλοσύνης αλλά και κακίας αυτές τις ημέρες.
Αν υπάρχει μια περίοδος που αξίζει να βγάλουμε τον καλύτερο εαυτό μας, αυτή είναι το Πάσχα, όπως έκανε ένας άγνωστος σε εμένα ΑΝΘΡΩΠΟΣ και μάλιστα στο εξωτερικό.
Βρίσκομαι στο αεροδρόμιο Νίκολα Τέσλα του Βελιγραδίου. Παρασκευή μεσημέρι, η τελευταία απευθείας πτήση για Αθήνα έχει μόλις χαθεί για 5 μόλις λεπτά. Μην αναρωτιέστε αν είναι η πειρατική μου φύση που με καθυστέρησε στον δρόμο. Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το ακόλουθο σπάνιο περιστατικό, το οποίο έλαβε χώρα σε μια ξένη χώρα και εκτυλίχθηκε ολόκληρο το πολύ σε 5 λεπτά που έμοιαζαν 50’.